வயது முதிர்ந்து,வேகம்
தணிந்து,தேகம் தளர்ந்து
நோயுற்ற மனிதரை
தாங்கி பிடித்து ,தன்னை
வருத்தி சேவை செய்யும்
சில சொந்தங்களை,அன்பான
நல்ல உள்ளங்களை
கண்டேன் இன்று.
நோயுற்ற அம்மனிதரின்
நிலை கண்ட போது
நாளை நமதே என்ற
தன்னம்பிக்கை கூட
ஒரு திமிர் தானோ??என்ற
கேள்வி என்னில் எழுந்தது
என் கர்வமெல்லாம்
நசிந்து சிதைந்தது!!
அடுத்த வினாடியை ஆளும்
நிலையிலும் நானில்லை!!
வரும் நாளை கணித்திடும்
நிலையிலும் நீயில்லை!!
நாமிருக்கும் இந்நொடி கூட
படைத்தவனின் எண்ணப்படி!!
இம்மெய்நிலையை மனம்
அறிந்துவிட்டால்,ஆணவம்,கர்வம் ,
வெறுப்பு போன்ற குப்பைகளை
மனதிலிருந்து அகற்றிட்டால்
எல்லா தினமும் உவகையான
பெருநாள் தானே!!
இத்தியாக திருநாளில் மனதின்
மாசுக்களை அழித்திடுவோம்!!
அனுதினமும் ஆதரவாய்
அன்பு செய்வோம்!!
அன்பு கொண்ட நல்ல
நெஞ்சங்களுக்கு என்
தியாக திருநாள்
வாழ்த்துக்கள்!!
No comments:
Post a Comment